Klinik belirti veren ve tek olan böbrek kistlerinde ultrasonografi rehberliğinde kiste gönderilen bir iğne ile kist içindeki sıvı boşaltılır ve kist duvarlarının birbirine yapışarak bir daha içinde sıvı birikmemesi için yapıştırıcı (sklerozan) madde verilir. Zira sadece iğne ile kistin boşaltılması yeterli olmaz. Sadece iğne ile kist boşaltılırsa, kısa bir süre içinde kist içine yeniden kist sıvısı birikerek, kist eski boyutuna ulaşır ve benzer klinik belirtileri vermeye yeniden başlar.
Kistin iğne yardımıyla boşaltılarak, iç duvarının yapışması için sklerozan madde verilse bile, kistin tekrar içine sıvı birikmesi ve kistin yeniden oluşması sıklıkla karşımıza çıkmaktadır.

Özellikle tekrarlayan kistlerde ya da böbrek içinde, iğne ile ulaşılması riskli ya da zor olan bir yerede olan kistlerde (Şekil-5) laparoskopik kist dekortikasyonu adı verilen girişim önerilir. Laparoskopik teknik ile 3 ufak delikten böbreğin olduğu bölgeye girilerek, kamera yardımıyla normalin 5-10 katı büyütülmüş olan görüntü ile, kist ve çevresindeki tüm yapılar net bir şekilde görülür. Bu görüntü eşliğinde böbreğin diğer yapılarına hiçbir zarar vermeden kist boşaltılır ve kist duvarı tamamen çıkartılır. Böylece laparoskopik kist dekortikasyonu denilen bu işlemle de kistin bir daha oluşması da kesin olarak engellenmiş olur.

Bilgisayarlı tomografi veya MR görüntülemelerde kistik yapıda olmasına rağmen, bizim için kanser yapısı da taşıyan riskli komplike kistler mevcuttur. Komplike kistlerin görüntülerinde ya kist içinde duvarda düzensizlik vardır (Şekil-6a, -6b). Ya kist duvarında kalınlaşma söz konusudur (Şekil-7a, -7b) ya da kist içinde kanama belirtileri vardır. Bu gibi komplike kistlerle karşılaşıldığında mutlaka laparoskopik eksplorasyon ile ileri değerlendirme hastaya önerilmelidir. Bu şekilde tam emin olunamayan bir komplike kist için açık ve hastada kozmetik ve iyileşme sorunları yaratacak bir girişim, değerlendirme sonucunda basit kist olarak sonuçlandığında, oldukça travmatik bir yaklaşım halini alacaktır.